Առաջին հերթին եկեք որոշենք, թե ինչ նպատակով են մեզ պետք լոլիկները: Խոշոր վարդագույն լոլիկը հիանալի է աղցանի մեջ, բայց լավ չէ սուս կամ պահածոյացման համար: Նրբագեղ փոքրիկ բալի ծաղիկները կզարդարեն ուտեստը, կավելացնեն բարդությունը, շեշտը կդնեն ազնվականության վրա:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Վարդագույն, դեղին, կարմիր մսոտ և գծավոր լոլիկները իդեալական են թարմ սպառման համար, օրինակ ՝ դրանցով կարող եք պատրաստել աղցան: Նման լոլիկն ունի քաղցր համ, դրանք չափավոր հյութեղ են, խիտ թանձր պղպեղով և բարակ մաշկով:
Հյութեղ կարմիր կրեմով լոլիկները ՝ խիտ մաշկով, ցայտուն բույրով, հյութեղները կատարյալ են տարբեր սոուսներ և ձգարաններ պատրաստելու համար: Նրանց համը քաղցր է և թթու: Այս լոլիկները լավ են համակցվում ինչպես կարմիր, այնպես էլ կանաչ ռեհանի հետ, սխտորով և տարբեր պանիրներով:
Քայլ 2
Պահպանման համար հարմար է մանր կարմիր առաձգական մաշկով առանց վնասների կարմիր լոլիկ: Չնայած լոլիկի հյութ պատրաստելու համար հարմար են նաև պտուղները, որոնց մաշկը պայթել է:
Քայլ 3
Նախ, լոլիկ ընտրելիս պետք է կենտրոնանալ դրանց տեսքի վրա: Հարթ, գեղեցիկ մաշկ ՝ զերծ խոռոչներից, կտրվածքներից, բծերից և այլ վնասներից: Թփերի վրա լավ հասունացած լոլիկը ցողուն չունի, քանի որ այն հեշտությամբ բաժանվում է հասած պտղից:
Թարմ, միայն պարտեզից լոլիկն ունի ուժեղ բնութագրական հոտ: Houseերմոցային լոլիկները, ինչպես տուփերում հասածները, գործնականում հոտ չունեն: Եվ համի տեսանկյունից նրանք զիջում են հողի լոլիկին արևի տակ հասունացող և մեծ բացվածքով:
Եվ, իհարկե, կոկիկ, հաճելի վաճառողից շուկայում գնված լոլիկն ավելի լավն ու համեղ է, քան մռայլ ծղոտից գնվածը: