Սեղանի ավանդական ուտեստներից մեկը թարմ լոլիկի և վարունգի աղցան է ՝ համեմված խոտաբույսերով: Այս ուտեստը սեղանին մատուցվում է ինչպես տոներին, այնպես էլ սովորական օրերին: Բայց պարզվում է, որ նման ապրանքների համադրությունը անընդունելի է և վնաս է հասցնում մեր մարմնին:
Երբ լոլիկը մտնում է մեր մարմին, թթվային ռեակցիա է առաջանում: Վարունգը, ի տարբերություն լոլիկի, ստեղծում է ալկալային միջավայր: Դրանք համակցվելուն պես սկսվում են վնասակար աղերի առաջացման գործընթացները: Այս պատճառով աղցան հաճախակի օգտագործելով, խնդիրներ են առաջանում երիկամների և լյարդի հետ կապված:
Ասկորբինաթթուն, որը պարունակվում է կարմիր լոլիկում, սպանվում է ասկորբինազ ֆերմենտի կողմից, որը պարունակվում է կանաչ վարունգներում: Արդյունքում, մարմնի համար անհրաժեշտ վիտամին C- ն, որն առատորեն առկա է կարմիր բանջարեղենի մեջ, չի ներծծվում:
Երբ որոշ և այլ արտադրանքներից վիտամինները զուգորդվում են, ստանում են հակավիրուսային նյութեր: Մարմնի համար նման միացությունները ոչ միայն օգտակար չեն, այլեւ կարող են առաջացնել ընդհանուր բարեկեցության վատթարացում:
Վարունգի յուրացման և մարսման համար պահանջվում է հատուկ ֆերմենտ, որը բացարձակապես հարմար չէ լոլիկի մարսողության համար: Արդյունքում ստամոքսում տեղի է ունենում ռեակցիա, որի մեջ ներծծվում է մեկ ապրանք, իսկ երկրորդը սկսում է փչանալ: Ստամոքսի այս գործունեության արդյունքը փքվածության առաջացումն ու գազերի կուտակումն է: Մարդը որքան մեծանում է, այնքան ավելի դժվար է մարմինը հաղթահարել անառողջ դիետաները, որոնք ներառում են վարունգի և լոլիկի / լոլիկի աղցան ուտելը:
Սննդաբանները խորհուրդ են տալիս 40 տարի անց ամբողջովին հրաժարվել այդպիսի սնունդից: Եթե ցանկանում եք օգուտ քաղել ձեր սիրած բանջարեղենից, լավագույնն այն է, որ լոլիկն ու վարունգն առանձին ուտեք: Միայն այդ դեպքում կստանաք ձեզ անհրաժեշտ վիտամիններն ու առողջ կմնաք:
