Այս պահին կան բազմաթիվ չինական կանաչ թեյեր: Կանաչ թեյերը տարբերվում են թեյի տերևների տեսակների և խմորման աստիճանի, հավաքման և մշակման տեխնոլոգիայի, որակի և աճի վայրի մեջ:
Կանաչ չմշակված թեյի հիմնական առանձնահատկությունը թեյի տերեւի վերամշակման նվազագույն աստիճանն է: Հենց այս հատկությունն է, որ թույլ է տալիս նրան կենսաքիմիական բաղադրությամբ ամենամոտ մնալ թեյի ծառի կենդանի տերևներին և պահպանել բազմաթիվ վիտամիններ և սնուցիչներ:
Կանաչ թեյը թեթեւացնում է նյարդային լարվածությունը, հանգստանում: Ամրացնում է անձեռնմխելիությունը, անոթային պատերը, բարելավում է արյան շրջանառությունը, օրգանիզմից դուրս է բերում տոքսինները: Ամռանը այն օգնում է հատկապես լավ դիմակայել ջերմությանը `շնորհիվ իր ուժեղ կծող ազդեցության և ամինաթթուների պարունակության:
Ամենաարժեքավորը գարնանային թեյերն են, որոնք ձեռք են բերվում թեյի թփի վերին մասում աճող երիտասարդ տերևների և բողբոջների վերամշակմամբ: Այս տերևներն ու բողբոջները սովորաբար երկարաձգվում կամ գանգուր են: Դրանք հավաքվում են ապրիլի սկզբին ՝ ingինմինգի սեզոնում, երբ առաջին կանաչները սկսում են դուրս գալ, օդը դառնում է անսովոր մաքուր և մաքուր, և գարնան թարմ շունչը զգացվում է ամենուր:
Թեյի որակի վրա ազդում է թեյի տերևի որակը, և թե ինչպես է այն խնամվել, հավաքագրման և արտադրության տեխնոլոգիային համապատասխանելը: Կարևոր դեր կխաղա այն մարդկանց հմտությունը, ովքեր մասնակցել են այս բոլոր գործընթացներին:
Մի ժամանակ կանաչ թեյի լավագույն տեսակները պարգևատրվել են տարբեր կայսրերի կողմից, ուստի դրանք կոչվում են «Կայսերական»: 7-րդ դարից սկսած, երբ Տանգի տոհմը իշխեց, կայսերական այգիները հիմնվեցին թեյ աճեցնելու տարածքներում, այնտեղ թեյը հավաքվում և պատրաստվում էր շատ զգուշորեն, իսկ ղեկավարությունը գնում էր անմիջապես պալատից:
Կանաչ թեյերը տերևավորված են, սեղմված, ոլորված, ասեղի նման, պարուրաձեւ, հարթ, ճնճղուկի լեզուներով, շեղբերով կապված: